Ik probeer het zo veel mogelijk te vermijden: negativiteit in mijn blogs. Maar soms is het allemaal even niet anders. Soms is het allemaal gewoon even… minder prettig of Kwalitatief Uitermate Teleurstellend.
Dreaming about better days…
Zoals jullie al hebben kunnen lezen, ben ik zwanger van mijn tweede kindje. Ondertussen ben ik met bijna 25 weken al over de helft. Rebecca is nu bijna 17 maanden en is sinds 2 maanden flink aan de wandel. Je kan je voorstellen dat dat met een steeds dikker wordende buik al pittig genoeg is.
Maar om het allemaal nog wat fijner te maken, ben ik zo’n 7 weken geleden ook nog door mijn knie gegaan. Deze schoot op slot toen ik opstond van de vloer. Gelukkig schoot hij na een paar minuten wel weer terug, maar het voelde allemaal niet zo fijn. (Dit is een mega understatement, maar ik probeer mijn taalgebruik beschaafd te houden) En helaas heb ik in het verleden meer dan genoeg ervaringen gehad met op slot schietende knieën om nu direct te weten wat er aan de hand was… een gescheurde meniscus. ALWEER!
De afgelopen 10 jaar heb ik langere tijd fysiotherapie gehad om te voorkomen dat een klein scheurtje in mijn meniscus verder zou scheuren. En al die tijd zijn mijn benen/spieren sterk genoeg geweest om dit zo lang uit te stellen. Helaas zijn als gevolg van mijn zwangerschap mijn spieren slapper geworden, waardoor nu mijn meniscus waarschijnlijk de kans had om te verschuiven en verder te scheuren. Nu kan ik mijn been niet meer volledig strekken en maar voor ongeveer de helft buigen. Ook kan/mag ik mijn knie niet te veel belasten en kan ik niet meer dan 1 keer per dag traplopen. En ik kan je vertellen dat dat allemaal niet handig is als je zwanger bent en een dreumes hebt!
Wat nu?
Ik verplaats me nu buitenshuis met behulp van krukken of een rolstoel. Ook durf/wil/mag ik geen auto meer te rijden. Dus ik kom niet zo heel veel meer de deur uit. Ook hebben we hierdoor onze vakantie moeten annuleren, we zouden namelijk in de meivakantie met de auto naar het Gardameer gaan.
Momenteel loop ik binnenshuis nog wel af en toe wat zonder krukken. Ik vraag me alleen af hoe lang dit nog kan. Ik merk nu al namelijk dat ik toch de neiging heb om te veel te doen, waardoor de pijn elke dag toeneemt. Ook let ik niet altijd even goed op als ik sta of loop, waardoor ik regelmatig nu mijn knie verdraai. En dit zou ook een keer totaal verkeerd uit kunnen pakken, waardoor de meniscus helemaal af zou kunnen scheuren. Verder zal ik de komende tijd alleen maar dikker en zwaarder worden, waardoor mijn knie steeds verder belast zal worden als ik er op loop.
Vooruitzicht
Helaas zijn de vooruitzichten ook niet echt rooskleurig. In de eerste instantie kreeg ik te horen dat ik wel tijdens mijn zwangerschap geopereerd zou kunnen worden, maar dat ik moest wachten tot ik minstens 28 weken ben. Nu heb ik te horen gekregen dat ik pas geopereerd zal gaan worden als ik bevallen ben! Dit komt dus neer op het volgende:
- Ik moet dus heel mijn zwangerschap hiermee “doorlopen”
- De operatie kan pas ingepland worden vanaf het moment dat ik bevallen ben, dit zal ook nog minstens 2 weken duren
- Op het moment dat ik geopereerd zal worden, zit ik dus met een dreumes van bijna 2 en een baby van 2 of 3 weken oud
- Na de operatie zal ik waarschijnlijk 6 weken (indien ze kunnen hechten, anders 2/3 weken) niet kunnen/mogen lopen en dat dus met die 2 kleintjes thuis
En ik kan je vertellen: ik heb geen idee hoe ik alles door ga komen!
Hulp gezocht
We hebben hulp gezocht bij de gemeente, maar die kunnen ons niet helpen. We moesten maar bij de mantelzorgstichting van onze gemeente aankloppen voor extra hulp. Via hun zouden we 1,5 uur in de week huishoudelijke hulp kunnen krijgen, of om de week 3 uur. Daarnaast kunnen we max. 4 uur per week een vervangende mantelzorger krijgen. Ik ben echter nu ook al weken bezig om dit te regelen, want tegenwoordig gaat alles natuurlijk langzaam ipv snel. En vooral die max. 4 uur hulp per week is natuurlijk eigenlijk echt te weinig als ik straks echt niet meer kan lopen, maar wel met Rebecca en/of de kleine man thuis zit.
Momenteel kunnen mijn ouders me wel helpen op de dagen dat zij vrij zijn (meestal maandag en dinsdag) en werkt San om de week op vrijdag thuis. De andere dagen moet ik het helaas voornamelijk zelf opknappen nog.
Tyson
Gelukkig zijn mijn oom en tante zo lief om de komende periode doordeweeks op onze hond Tyson te passen, omdat ik deze nu ook niet zelf kan uitlaten. Die zit dus ook hele dagen binnen totdat San weer thuis komt uit zijn werk.
Daarnaast is hij nu extra waaks en beschermend tegenover mij, omdat ik zwanger ben. Hij ziet mij nu niet meer als zijn baasje, maar als iemand die hij moet beschermen. Hierdoor luistert hij helemaal niet meer naar mij. Ook loopt hij letterlijk de hele dag rondjes om mij heen en voor mijn voeten. Daardoor breek ik af en toe bijna mijn nek als ik weer eens over hem struikel, wat er voor zorgt dat ik regelmatig verkeerde bewegingen met mijn knie maak. Geen optimale situatie dus. Hij probeert alleen maar iets goed te doen, maar dat pakt juist averechts uit. En ik kan hem nu doordeweeks ook niet veel bieden. Daarom gaat hij nu lekker uit logeren tijdens de werkweek en komt hij in het weekend gewoon thuis als San ook thuis is.
Help!
Ik hoop dat ik uiteindelijk nog meer hulp van familie en vrienden kan krijgen, want anders weet ik echt niet hoe ik het allemaal moet gaan doen. Normaal ben ik echt iemand die niet snel om hulp vraagt, dus dat ik dit net zeg, geeft wel aan hoe de situatie is.
En ja, ik weet het, er zijn mensen met nog veel grotere problemen. En uiteindelijk komt alles vast wel goed. Maar ik zie nu voornamelijk de problemen die ik heb/nog krijg door deze hele situatie. Omdat ik (nog) geen oplossing heb, is het ook moeilijk om los te laten. Daarnaast baal ik natuurlijk gewoon enorm dat ik dus meer dan de helft van mijn zwangerschap hiermee zit. Ik kan er daardoor minder van genieten. Ook kan ik niet eens normaal voor Rebecca zorgen en straks al helemaal niet meer. En dan heb ik er nog een pasgeboren ventje bij.
Dus als jij nog ideeën hebt, of mij graag zou willen helpen… alles is welkom!
