Het leven als een single mom is sowieso al zwaar, maar dit was een extra zware week. Mijn kleine meisje begon dinsdagochtend als verkouden, maar einde van de avond lag zij in het ziekenhuis aan de zuurstof, verneveling en infuus. Voor zowel haar, als voor mij, een hele enge situatie. Er dreigde zelfs een overplaatsing naar de kinder IC in Leiden, wat uiteindelijk gelukkig niet nodig was.

Ze kreeg uiteraard ook een Coronatest en moesten beiden tot die uitslag bekend was dus in isolatie. Gelukkig hoorden we woensdagmiddag dat die negatief was.

Ook is mijn arme meisje helemaal lek geprikt in haar vingers om haar suikerpeil in de gaten te houden. Die bleek namelijk dinsdagavond ook veel te hoog te zijn na de toediening van allerlei medicatie. Daarna bleef het schommelen, dus hielden ze ook dat nauwlettend in de gaten.

Uiteindelijk mocht ze donderdagmiddag eindelijk naar huis, maar wel gewapend met 2 inhalatoren (1 voor dagelijks onderhoud en 1 voor echte benauwdheid), neusdruppels en Prednison. Vanaf nu kunnen we dus elke ochtend en avond samen aan onze puffers zitten met matching voorzetkamers.

Vanuit het ziekenhuis zijn we als eerste doorgereden naar winkelcentrum Leyweg om bij de @intertoys iets moois voor haar uit te zoeken, want dat had ze wel verdiend! Haar keuze ging uiteindelijk naar haar eerste echte Barbie en Barbie kledingkast. Zo leuk dat ze in mijn voetsporen treedt, ik speelde vroeger namelijk ook heel veel met Barbies.

Voor vrijdagochtend had ik al een tijdje een minifotoshoot bij Chantal Niks gepland staan. Ik twijfelde al dagen of ik die door moest laten gaan. Uiteindelijk wel gegaan, want Rebecca wilde dat ook graag. Het zou toch maar 20 minuten duren en het leek me ook wel even een leuke afleiding en leukere afsluiting van deze zware week. En dat was het ook! We hebben een hele leuke en gezellige ochtend gehad met zijn 3tjes.

Hoe moeilijk en zwaar het moederschap soms ook is, ik zou het voor geen seconde willen missen! Zelfs niet in de zware tijden van ziekte of op de momenten dat je ze eigenlijk achter het behang zou willen plakken. Maar iemand om alles weer mee te kunnen delen, is helaas nog wel iets wat er aan ontbreekt.